Een onverwachte schooldag!

We stonden op om kwart voor zeven. Na het ontbijt was het de bedoeling om naar de plaatselijke school te gaan, ons voor te stellen en daarna de buurt wat verkennen.
Na een open ontvangst door de directrice, miss White, stelde ze voor om mee te gaan naar het Kinderboekenfestival. Ze wees ons elk een klas toe. Sara kreeg klas 3A en Clem de parallelklas 3B.
We werden met de bus, waarvan Werner, onze buurman, de chauffeur is, naar het festival gebracht.

Daar kreeg elke klas een programma toegewezen, bestaande uit drie activiteiten. Zo leerden we hoe we onze hond moeten verzorgen, het themalied zingen en dat we onze naasten moeten liefhebben zoals onszelf.

Daarna keerden we terug naar school waar de eerste pauze bezig was. In elke pauze krijgen de kinderen iets te eten. Na deze pauze mochten we al meteen zelf aan de slag. Onze beide juffen stelden voor om een leesles te geven. Dit verliep bijzonder vlot, de kinderen letten goed op en waren meteen enthousiast. Tijdens het observeren hebben we meteen gemerkt dat het tempo hier heel wat lager ligt en de kinderen niet gewoon zijn om hun vinger op te steken om te antwoorden.
Kortom, het zal een hele aanpassing worden voor zowel onszelf als de leerlingen.

Na deze eerste kennismaking met de leerlingen en de leerkrachten zijn wij nog enthousiaster om aan onze stage te beginnen!

Aangekomen!

Na een negen uur durende vlucht waren we aangekomen in Suriname. Op het vliegtuig hadden we al contact met mensen die spontaan tegen ons begonnen te babbelen. Ze deinzen er niet van terug om met geuren en kleuren over Suriname te vertellen. Enkele tips die we kregen, zijn: oppassen van ijsblokjes die je in de winkel kan kopen, drankjes die we zeker moeten proeven...

De eerste kennismaking met het klimaat gebeurde al bij het verlaten van het vliegtuig. Een hoop warme en vochtige lucht blies in ons gezicht. Je kan het vergelijken met een tropisch zwembad. In de verte zagen we het oerwoud al.

Na het ophalen van onze bagage werden we warm onthaald door Werner, onze buur en vertrouwenspersoon. Hij begeleidde ons naar zijn wagen, waarbij ons meteen opviel dat het stuur rechts staat. Het was tijdens de rit dan ook wennen dat de wagens links rijden. 

Gedurende de rit naar ons huisje vertelde Werner ons al heel wat over Suriname en waar we onze inkopen kunnen doen. Hij liet ons euro's omwisselen in SRD, Surinaamse Dollars.
Onderweg zagen we heel wat fauna en flora, vooral de straathonden vielen ons op.

Toen we aankwamen in ons huisje waren we al redelijk moe, maar we moesten eerst nog het muskietennet ophangen. Dit liep niet van een leien dakje want de haken om ze op te hangen, hingen hoog. We hebben onze creativiteit gebruikt om dit in orde te brengen.

We waren oh zo blij dat we konden slapen.