Waar een begin is, is een einde.

Het lijkt als gisteren dat onze stage begon. De eerste ontmoeting met de directrice, de klasjuffen en de kinderen van de derde klas. Maar aan ieder verhaal, hoe mooi het ook is, komt een eind.

Vandaag was onze laatste dag als juf en meester in Suriname. We konden dit niet zomaar laten passeren. Na tien uur kwamen de twee klassen van het derde jaar samen op het voetbalveld van de school. Wij hadden voor hen een muzikaal pak voorzien. Hiervoor hadden we muziek nodig, maar er was geen stereo. Daarom besloten we om zelf te zingen. De eerste opdracht was het spelen van het spelletje 'tik tak boem'. De leerlingen kenden dit spel al, we speelden het al eerder in de turnles.

Daarna leerden we de leerlingen het K3-liedje 'Alle kleuren' aan. Natuurlijk leerden we niet enkel het liedje aan, maar ook de bijkomende bewegingen.
Geniet alvast mee van de Surinaamse zang- en danstalenten.

Bij de derde opdracht moesten de leerlingen een gekke klasfoto nemen. We namen van de gelegenheid gebruik om ook een foto te nemen met onze mentor.

Klas 3B met juf Joan en meester Clem.

Klas 3A met juf Shantusia en juf Sara.

Natuurlijk kon het lievelingsspel van de leerlingen niet ontbreken: Napoleon. De kinderen zongen enthousiast mee en zelfs de juffen namen deel. Het was plezier alom!

'Wie wordt de beste tafelkampioen van de derde klas?' was de laatste activiteit. Het werd een strijd tussen beide klassen. Klas 3a van juf Sara trok aan het langste eind en leverde de beste tafelkampioen.

Om de leerlingen en juffen te bedanken voor deze leerrijke en leuke stageperiode, hadden wij nog een verrassing voorzien. De klas werd getrakteerd op zelfgebakken cake.

In de kleine wereld!

Vandaag werden we uitgenodigd om te gaan naar de kijkdag van de kleutertjes. Wij waren natuurlijk al nieuwsgierig hoe de allerkleinsten hier les krijgen en zijn dan ook blij dat we de kans krijgen om dit mee te maken. 

Op de kijkdag is het voor de ouders mogelijk om eens in de klas te zitten en een paar lesjes mee te maken. Ze moeten dan niet enkel kijken en luisteren, maar ook deelnemen aan de lessen.

Voor de allerjongsten start de dag even vroeg als voor alle andere kinderen. 

Deze ochtend begonnen we met een lesje omgevingsverkennen. De kleuters herhaalden de vormen die ze al eens gezien hadden: het vierkant, de rechthoek, de cirkel en de driehoek. Voor de allerjongsten is dit al wat moeilijk, dus wisten maar een handjevol leerlingen nog de namen van deze figuren. Daarna gingen de kleutertjes op zoek naar deze vormen in een grote tekening op het bord. Later zullen ze ook op zoek gaan naar deze figuren in de omgeving van de school.

Vormen aanwijzen.

In het tweede lesje leerden de kindjes een nieuwe klank en letter: de 'ee'. Samen met de juf gingen ze op zoek naar woorden met de ee-klank. Het klinkt simpel, maar het is toch al een hele opgave voor deze kleine pagadders. Gelukkig schoten de ouders en wij hen te hulp. Veer, twee, leer, weer... ze passeerden allemaal de revue. De klank werd niet enkel gesproken, ook een handbeweging als hulpmiddel kwam aan bod. Op de foto hieronder zie je het gebaar voor de klank 'ee'.

Daarna zongen we samen met de kindjes een paar liedjes in de zangles. Niet enkel zingen, maar ook lekker dansen! Wil je meegenieten van hun zang- en danstalent? Bekijk dan het filmpje hieronder!

De muziekinstrumenten konden niet ontbreken.

Het laatste lesje voor de pauze van 10 uur, was een lesje hoekenwerk. De kleuters werden verdeeld over drie tafels naargelang hun behoefte om in een bepaalde vaardigheid te groeien. De drie onderdelen waren: knippen én plakken, tekenen én kleuren en bouwen met blokken. Dit alles was in het thema 'verkeer'. Zo moesten de leerlingen voertuigen tekenen en kleuren, een garage bouwen en een auto plakken bestaande uit stukjes gekleurd papier. 

Meester Clem haalde de kunstenaar in zich naar boven.

Het eindresultaat.

Ook juf Sara was volop aan het knippen en plakken.

Om 10 uur zat de kijkdag er voor ons en de ouders op. Het was voor ons een leuke en bijzondere ervaring. Toen de kleutertjes om 12u50 langs onze lokalen passeerden, zwaaiden ze ons nog gedag.

Leeruitstap met 6A

Op woensdag 11 maart namen we een dagje 'vrij' van onze gewone klassen in het derde en gingen we mee met klas 6A op leeruitstap.

In de ochtend stond een sociale en financiële beurs van de Global Money Week op het programma. Volgens de planning moesten we om 8u30 met de eerste activiteit gestart zijn. Maar omdat we pas om 9 uur arriveerden, moesten we meteen naar de tweede activiteit.

Hier speelden we in drie aparte groepen het spel 'leven = kiezen', waarbij de leerlingen leren omgaan met geld. De leerlingen legden met een pion het parcours van 'mens-erger-je-niet' af. Op bepaalde vakjes stonden afbeeldingen. Zo stond er een auto op en wanneer je op dit vakje terecht kwam, moest je kiezen of je een fiets kocht voor SRD 10 of een auto voor SRD 35. Zo waren nog heel wat andere vakjes. De bedoeling van het spel is dat de leerlingen goed nadenken over hun keuzes want wie geen geld meer had tijdens het spel, lag er uit.
Wie op het einde van het spel het meeste geld had, won. Het spel werd op voorhand niet goed uitgelegd en de begeleider van het spel maakte zelf veel fouten. Hierdoor was het voor de leerlingen niet zo duidelijk.

De Surinaamse Postspaarbank, SPSB, was onze laatste activiteit. Het was de bedoeling dat de leerlingen hier ook leerden omgaan met geld. De woordvoerster van deze stand gaf de leerlingen echter enkel rekensommen en wanneer ze de mening van een leerling vroeg, brak ze deze constant af omdat het niet haar idee was.

Na deze theoretische ochtend vertrokken we richting het centrum van de hoofdstad Paramaribo. Hier kregen de leerlingen een rondleiding door de juffen. We begonnen bij Fort Zeelandia waar heel wat historische gebouwen staan die nu een nieuwe functie hebben zoals een kunstschool.

Daarna gingen we verder naar de Sommelsdijk kreek, dit is een soort beek die gegraven werd door Nederlandse slaven.
De tocht vervolgden we naar Mama Sranan, wat 'moeder Suriname' betekent. Hier zien we een vrouw die vijf kinderen vasthoudt. Deze kinderen staan voor de vijf bevolkingsgroepen van Suriname. Zij worden dus samengehouden door Suriname. De vijf bevolkingsgroepen zijn: Hindoestanen, Javanen, Creolen, Inheemsen en Chinezen.

Als laatste stopplaats hadden we het Onafhankelijkheidsplein waar de vlaggen staan van alle Caricom-landen. Dit zijn alle landen van de Carribean Community, de Caribische Gemeenschap.

Daarna gingen we naar Hermitage Mall, een winkelcentrum. We stopten bij de McDonalds waar de leerlingen eten konden kopen. Om 14 uur keerden we terug naar de school.

Voor ons leek deze dag niet zo nuttig. Op de financiële beurs leerden de leerlingen niet veel bij en in de hoofdstad werd er nooit veel uitleg gegeven bij de momenten.
Deze dag verliep dus redelijk chaotisch, helemaal anders dan bij ons.

Links of rechts rijden?

Help! Aan welke kant moeten we nu rijden in Suriname? Het was toch een Nederlandse kolonie? Dan zouden we rechts moeten rijden. Toch?

Suriname was inderdaad een Nederlandse kolonie. Voor 1804 werd er dus rechts gereden. Men kon Suriname enkel binnendringen via de monding van de Surinamerivier. Deze was dan ook sterk beveiligd met verschillende burchten langs de monding. Er was geen andere weg om Suriname binnen te varen.

In Suriname waren er heel wat plantages. Deze bevonden zich langs de vele rivieren. Op een gegeven moment waren er zoveel plantages dat er grachten gegraven moesten worden. Deze grachten verbonden de zee met de rivier. Op de plantages die water kregen uit deze grachten, groeide katoen. Dit was het enige gewas dat opgewassen was tegen het zoute water van de zee.

Maar door dat deze grachten verbonden waren met de zee, konden de Engelsen Suriname langs deze weg binnenvallen. Suriname werd dan ook veroverd door de Britten. Deze veranderen de rijrichting op de wegen. Nu wordt er nog altijd links gereden.

In de rode cirkel zie je de grachten die gegraven werden tussen de zee en de rivier.

Jam in een besje

We kwamen een wel heel speciale plant tegen. De mispel kan voorkomen in vele varianten maar dit hebben ze wel gemeen:

- De bladeren hebben dezelfde vorm.
- Er groeien zwarte of roodpaarse besjes aan.

Het zijn geen gewone besjes. Wanneer je aan het besje zuigt, komt er een geleiachtige substantie vrij die smaakt naar confituur.

Het is heel lekker en tevens gezond!

Een feest vol kleuren

Donderdag en vrijdag was het Holi-Phagwa. Dit is een hindoestaans feest dat bestaat uit twee delen. Het is tevens een nationaal feest, dus niet enkel de Hindoes doen hier aan mee.

Op donderdag werd het kwade verdreven. Een grote brandstapel werd gemaakt uit houten palen en veel gedroogde palmbladeren. Eerst baden de hindoes. Dit kan wel een half uur duren. Daarna werd de brandstapel in brand gestoken. Vroeger werden op dit moment de heksen (het kwade) verbrand. Dit alles werd vervolgd met gezamenlijk eten. Hier wordt met de blote handen gegeten. De reden hiervoor is: "Je handen kan je wassen. Ze zijn dan ook de properste delen van je lichaam. Van bestek weet je niet of het wel degelijk goed gewassen is, dus kan je ook niet weten of het wel proper is." Achteraf worden de handen natuurlijk ook terug gewassen. Wat rest was een feest met muziek en dans.

De brandstapel.

Eten met de handen.

De vrijdag stond dan in het teken van het goede. Op deze dag werden wij besprenkeld met gekleurd poeder en konden wij ook andere mensen kleuren. Waarom? Dit is het symboliseren van de in bloei staande natuur, maar dan bij de mens.
Wanneer je iemand tegenkomt, kan je die dus besprenkelen met poeder of gekleurd water. Maar je kan ook gewoon 'Sub Holi' zeggen. Dat wil eigenlijk zeggen 'Gelukkig Nieuwjaar'. In de Hindu-jaartelling is de dag na het verbranden van het kwade de start van de maanmaand Chaitra en voor hen dus Nieuwjaar.

Ook juf Sara is kleurrijk.

Meester Clem in vele kleurtjes.

Een gekleurde menigte.

Internationale Voorleesdag

Vandaag was het Internationale Voorleesdag. In iedere klas kwam om 10u15 een ouder een verhaal voorlezen. Met deze dag worden de kinderen gestimuleerd om meer te lezen. Alhoewel de kinderen bijna dagelijks les lezen hebben, is hun niveau niet erg hoog.

In de klas van juf Sara werd het verhaal 'De aap en de koning' gelezen. Hieronder een kort fragment uit het verhaal.

Bij meester Clem las de ouder het verhaal 'Miranda manestraal' voor. De kinderen mochten dicht bij elkaar zitten om te luisteren.

Op het einde kreeg de voorleesouder een bloemetje, drank en een versnapering.

Hieronder nog een aantal sfeerbeelden van beide klassen:

De voorleesouder wordt welkom geheten in het thema van het boek.