De tafelhapper

5 X 8 = 45        

6 X 7 = 38

7 X 4 = 64

Juist, toch? 

Neen...

Dit zijn enkele voorbeelden van antwoorden die de leerlingen ons gaven op deze tafels. Soms missen ze gewoon van tafel en andere keren geven ze gewoon een antwoord zonder na te denken. 

In het derde leerjaar zouden de tafels al goed gekend moeten zijn. Een enkele fout zou mogen voorkomen, maar niet in deze grote mate. Het leek ons dus tijd om hier iets aan te doen. 

We begonnen iedere wiskundeles met het spelletje 'de tafelkampioen'. Hierbij is het de bedoeling dat de leerlingen per twee in een rij staan. De leerkracht zegt een tafel en de twee leerlingen die vooraan staan, moeten zo snel mogelijk het juiste antwoord geven. Wie het juiste antwoord geeft, mag terug achteraan aansluiten. Wie fout is, moet op zijn plaats gaan zitten. 

De leerlingen spelen dit graag en leren zo hun tafels beter beheersen. Maar het leek ons nog niet genoeg. 

We besloten om in een les handenarbeid (plastische opvoeding) iets te maken waarmee ze hun tafels op een speelse manier kunnen automatiseren. Zelf hadden we nog geen enkele les handenarbeid gezien. Dit komt omdat de school niet het geld en de middelen heeft om veel knutselen te geven. 

Wij kozen ervoor om 'de tafelhapper' te maken. Dit papieren werkje is vooral gekend bij de jongere kinderen als een toekomstvoorspeller. 

De leerlingen plooien stap voor stap met de leerkracht. 

Mooi versieren van de tafelhapper.

Hieronder geven we een korte samenvatting:

1) Maak een vierkant uit papier.

2) Plooi het vierkant in het midden van links naar rechts én van boven naar onder. Vouw je blad terug open.

3) Plooi nu de vier hoeken naar het midden.

4) Draai je blad om en herhaal stap 3.

5) Plooi je vierkantje in het midden van links naar rechts en van boven naar onder. Zo maak je het papier soepeler.

Nu kan je de tafels opschrijven in je tafelhapper. Het antwoord wordt op de ommezijde van de tafel geschreven zodat je het niet kan zien.

Als allerlaatste kan je dan je tafelhapper nog inkleuren en versieren. Het geeft het een nog speelsere indruk en het is mooier.

Tijdens de les hebben we gemerkt dat de leerlingen hier graag mee spelen en dus ook oefenen. Hopelijk zullen ze het blijven gebruiken. Sommige leerlingen konden hun handjes er niet meer van afhouden tijdens de andere lessen. Dit is dus al een goede start...

Oefenen maar!